| Verslag |
 |
| El Capitan |
|
We werden vanochtend wakker zonder zon op de ramen. Even waren we bang dat het weer gewijzigd was, maar het kwam omdat de zon het Yosemite dal vanwege de steile wanden nog niet bereikt had. Na het ontbijt waren we al weer vroeg op weg. Bij het uitrijden van de Yosemite Vallei maaken we nog een paar foto's van El Capitan. Het valt ons op hoe rustig het nu is in vergelijking met gistermiddag. Een verademing.
 |
| Sequoia |
|
Ons eerste doel van vandaag is Tualumne Grove. Een bos met een twintigtal sequoia's, de grootste bomen ter wereld. Volgens de folder moet we eerst een 150 m dalen om het bos te bereiken. Een 'strenuous walk' terug, waarschuwt de folder. Het blijkt gelukkig mee te vallen. In plaats van drie uur, duurt het bezoekje aan de sequoia's maar anderhalf uur. Maar goed ook want we willen niet te laat op ons laatste RV park aankomen. We hebben immers nog veel te doen.
De sequoia's zijn zeer indrukwekkend. De bomen zijn honderden tot duizend jaren oud. De bast van de bomen is zeer dik, tussen de 20-50 cm. Hierdoor kunnen ze bijvoorbeeld vuur goed weerstaan. De bomen hebben hierdoor weinig te vrezen. Nog het meest voor luchtverontreining en vernielzucht van de mens. Gek idee om te beseffen dat de bomen feitelijk ouder zijn dan de bekende geschiedenis van de VS.
 |
| Wortels van Sequoia |
|
Na dit bezoek rijden we het park uit. We dalen nu af van 4000 feet terug naar zeeniveau. De afdaling is op sommige plaatsen behoorlijk steil en bochtig. Daarna verandert het landschap van groen naar geel. Blijkbaar is het hier behoorlijk droog. Na een uurtje rijden komen we weer in een groene omgeving terecht waar veel landbouw bedreven wordt. Overal zien we standjes langs de weg waar verse producten, aardbeien, pruimen, perziken, etc. verkocht worden. Jammer dat dit de laatste dag is en we alle voorraden op moeten eten. We hadden graag wat vers fruit gekocht. Op een gegeven moment zien we een boerderij van de familie Boersma and Sons. Hier zitten blijkbaar ook Nederlandse emigranten.
 |
| Morehead RV park |
|
Ons RV park hebben we gevonden via internet. Willy heeft (via een slechte verbinding) gereserveerd, maar omdat we de laatste dagen geen internet meer hadden weten we alleen de naam van het park. We hopen onderweg nog ergens free internet access te vinden maar helaas. Op goed geluk rijden we het plaatsje Tracy binnen. We zien een aantal RV's staan, maar geen bordje met de naam van onze RV park. We komen erachter dat Tracy best wel groot is (80.000 inwoners). Hier vinden we niet op goed geluk ons RV park. In het centrum parkeren we en Willy vraagt bij een kantoor ('the Prop Girls' voor al uw mortgages) naar het adres. Iedereen is hier zo vriendelijk. Willy krijgt een papiertje mee met het juiste adres. Zo komen we uiteindelijk bij ons RV Park aan. Niet bepaald wat we gewend waren. is meer een woonwagenkamp waar mensen vast hun trailer hebben staan. Tegen zes uur komen de meeste bewoners terug van hun werk naar hun trailers. Desaltnietemin, ziet alles er proper uit. Voor het eerst hebben we geen picknicktafel. Toch een afknapper.
De rest van de dag besteden we aan het inpakken van de koffers en het schoonmaken van de binnenkant van de camper. Geen leuk werkje, maar het moet even gebeuren. Morgen nog een uurtje rijden en dan leveren we de camper in en gaan we naar San Francisco.
|
|
